Dinsdag 20 juli 2015: ‘Warm bad’

De 99^e editie van de Nijmeegse Vierdaagse is begonnen! Ik heb voor de Vierdaagse Sponsorloop al ruim € 1.100 sponsorgeld bij elkaar! Nu nog even wandelen…Op de verjaardag van zoon Nick sta ik om 7.15 uur voor mijn tweede Vierdaagse te wachten aan de start! De regen is net voorbij getrokken en er is weer een echte Vierdaagse sfeer! Beheerst wachten de vooral oudere wandelaars voor de 30 km op hun startsein. Vannacht om 4.00 uur vertrokken de wandelaars voor de 50 km al in alle vroegte en zij hadden helaas wél een buitje regen. Het is de hele nacht boven de 20 graden geweest dus het beloofd een klamme dag te worden. Nu komt het zonnetje er weer bij en maakt er een feestelijke happening van! Ik ben aangenaam verrast dat de voorzitter van de NSVL – Ba Nguyen – bij de start aanwezig is en hij wenst me heel veel succes! En natuurlijk staat er een behoorlijke groep (jonge) mensen langs de kant die zo uit het nachtleven komt en dus nog steeds wakker is, om de wandelaars goed op weg te sturen. Hun commentaren zijn vaak kostelijk en leiden tot veel hilariteit bij de wandelaars. Door de smalle doorgangen op de Waalbrug is het daar erg druk en filelopen. Later werd dat gelukkig snel beter. Maar bij de oversteek over de A325 bij Ressen was het weer dringen. En voor dat we aan het eind van de middag de Waalbrug weer op kunnen lopen, dan staan we zelfs enige tijd te wachten in de wandelaarsfile. De gemiddelde snelheid (traagheid) bedraagt daardoor vandaag maar 3,9 km/h. Hoe zal dat gaan in 2016 als er nog meer wandelaars op de route zijn in verband met de 100^e editie van de Vierdaagse? Ik heb de officiële ‘4Walker’ app op mijn smartphone geïnstalleerd en dat werkt prima.

Ook de ontvangstcapaciteit is in deze week in Nijmegen de door de telecomproviders fors uitgebreid door het bijplaatsen van diverse mobiele zendmasten. Het telefoon- en dataverkeer is daardoor sterk verbeterd. Met mijn startnummer kan het thuisfront mij dus constant volgen tot aan de finish. Vandaag overkwam me iets heel bijzonders. In Elst – net voordat ik pauze zou gaan houden – sprak een vrouw mij aan. Ze zag het vlaggetje van Santiago de Compostela op mijn rugzak en ze zei dat ze mij herkende van ‘YouTube’! Hùh?! Het bleek dat zij deze pelgrimstocht in 2014 had gelopen en daarom mijn filmverslag uit 2013 op de site van Joke Litjens al wel honderd keer had bekeken! Ze vond de film zo mooi! Voor wie er nog eens van wil genieten: https://www.youtube.com/watch?v=syQJTDTUMvY. Nadat ik mezelf netjes heb uitgecheckt, wacht er een heerlijk kopje koffie op De Wedren, maar mijn dagelijks ritueel begin ik eerste bij de Perskindolstand waar je elke dag na het wandelen je knieën en benen even kunt laten inspuiten met een heerlijke verkoelende spray!

Woensdag 22 juli 2015: ‘Tweede dag zonder blaren begonnen’

Mijn voeten waren prima voorbereid op deze ‘tocht der tochten’. Gisterenavond heb ik ze lekker verzorgd en vannacht hebben ze goed kunnen uitrusten. Zonder blaren zijn mijn voeten er vandaag weer helemaal klaar voor. Het is beredruk bij de start op De Wedren. Traditioneel is dit roze woensdag. Veel lopers hebben iets rozigs uit de klerenkast gehaald. Ik heb (nog) helaas niks van die kleur en heb daarom vandaag mijn zwarte, wollen IceBreaker shirt aan: goed voor de kou én goed tegen de hitte! Mijn roze sympathie is er niet minder om. Onderweg heerst er een gemoedelijke sfeer. Toen op de Markt in Wijchen alle afstanden weer bijeen kwamen voor het laatste stuk van de route, was het wel erg druk op het parcours. Schuifelend trokken we door de straten van Wijchen heen. Uiteindelijk waaiert het hele peloton uit en kunnen we op weg door Beuningen heen. Onderweg is er van alles te eten voor de wandelaars. Ik ben van alles tegen gekomen: dropjes, schuimpjes, komkommer, tomaat, olijven, zoute koekjes, appels, bananen, volkoren koeken, meloen, pakjes drinken, chips, nootjes, winegums, pepermunt, paprika broodjes, melk, en liters water! Het is zo ongeveer alles wat je in een supermarkt kunt kopen. En het wordt allemaal gratis aangeboden aan de wandelaars!. Het is natuurlijk wel de kunst voor de lopers om op het juiste moment op de goede plaats te wandelen… In Weurt staat Ba Nguyen op mij te wachten. Hij had een stoel voor me meegenomen en heerlijk frisse meloen. Samen met hem ben ik op de foto gegaan, wat op FaceBook zelfs leidde tot een reactie van een Vietnamees uit Nieuw Zeeland! Met de Vierdaagse Sponsorloop gaat het erg goed: dinsdag is de teller weer met € 100 gestegen! Vanmiddag kwam er nog eens € 30 bij! Enkele anonieme sponsors hadden via de website € 300 bijgedragen aan de Vierdaagse Sponsorloop! Het totaalbedrag voor de weeskinderen is nu al ruim €1.200! Dat geeft je vleugels tijdens het wandelen en laat je op wolken zó de hele Vierdaagse uitlopen. Dank je wel aan alle gulle gevers! Om half vier zit mijn tweede Vierdaagse etappe erop! Omdat ik ook tijdens deze Vierdaagse regelmatig berichten op Facebook en Twitter plaatst, komen mijn Vierdaags ervaringen bij duizenden mensen onder de aandacht. Iemand die wel vaker mijn Twitterberichten retweet is Joke Voorhans. Door iemand in  haar netwerk werd aan haar gevraagd of zij voor hun Vierdaagse actie kandidaten wilde voordragen voor een van de zes gratis stoelmassages die in deze week zouden worden weggegeven bij Droomvilla Lux. Zij gaf spontaan mijn naam door en vandaag heeft Sylvia mij om 16.00 uur een heerlijke ‘stoelmassage’ gegeven op Oranjesingel 42! Mijn rug, nek en schouders kunnen er weer even tegen. Vanavond ben ik wel even bij zuster Kiki en haar Rode Kruis afdeling in Malden geweest. De deskundigen constateerden dat er een kleine blaar zit op mijn hak, maar net onder de eeltlaag. Die was niet goed bereikbaar en zal misschien morgen verder groeien. Daarom is mijn hak netjes ingetaped en zo kan ik weer goed verder lopen. Nu zit ik lekker thuis met de voetjes omhoog voor de TV en alle dagelijkse Vierdaagse TV uitzendingen afkijken van Omroep Gelderland, de KRO en Vierdaagse TV.

Woensdag 23 juli 2015: ‘Ik zag ze vliegen’

Bij de start gaat het vandaag even mis met inchecken. De controleur probeert mijn polsbandje tot twee keer toe te scannen en zegt vervolgens ‘dat het nu goed is’. Ik vertrouw het niet en ben meteen op mij ‘4Walker app’ op mijn telefoon gaan nakijken of ‘ik wel gestart ben. Dat scannen bleek dus toch niet goed te zijn verlopen, daarom meteen terug naar de controleur die de handeling alsnog heeft uitvoerd. Nogmaals een eigen controle in de app en nu is alles in orde, dus de ‘Dag van Groesbeek’ kan beginnen… Meteen krijgen de wandelaars weer het dagelijkse warme onthaal van de ‘vroege vogels van de Zomerfeesten’, die nog geen bed hadden gezien. Een prachtige traditie van de jonge generatie! Op het afgesproken tijdstip – rond het middaguur – sta ik paraat in het centrum van Groesbeek bij de oude spoorwegovergang naar Kleef. Daar zou mijn zoon Diederik samen met mijn schoonzoon Matthijs over komen vliegen in een klein Cessna. Piloot Matthijs was opgestegen vanaf vliegveld Lelystad en ze zouden een tocht maken boven het Vierdaagse parcours. Ik heb ze in Groesbeek gespot, maar de afstand was wel ver, waardoor ik ze helaas niet kon herkennen. Maar wel een leuke gedachte: zelfs applaus voor je wandelprestatie vanuit de hemel! Onderweg spreek ik een oud-collega die ik vertel over mijn Vierdaagse Sponsorloop voor Vietnamese weeskinderen. Spontaan krijg ik contant geld mee voor het project van de NSVL in Vietnam. Hartverwarmend! Na de drukte van Groesbeek staat het kuitenbijtertje de ‘Zeven Heuvelenweg’ op het programma. Na mijn ervaringen in Spanje op mijn tocht naar Santiago de Compostela weet ik dat dit geen problemen gaat opleveren. Ik ben een goede klimgeit. Maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat ik de route even heb onderbroken voor een rustig en afgesproken bezoek aan ‘Terras op Zondag’ aan de Derde Baan. Tijdens de Vierdaagse training zijn Nelleke en ik hier regelmatig geweest en zijn daarom uitgenodigd om op het ‘balkon van Groesbeek’ even te pauzeren met een lekkere kop soep en wat te drinken. Daarna gaat de tocht verder naar Berg en Dal, waar ik zelfs een ‘Dominicaanse ontvangst’ krijg bij het provincialaat in Berg en Dal! Samen met de provinciaal op de foto! Nog één dag te gaan en dan is morgen de ‘grande finale’ met mijn kleinkind Mirte op de Via Gladiola.

Vrijdag 24 juli 2015: ‘Opsteker’

Twee generaties ontmoeten elkaar aan de start van de Nijmeegse Vierdaagse. Een meisje van rond de 20 is helemaal dolenthousiast als ze mijn sponsor vlag ziet! ‘Heej’ zegt ze, ‘ik kom ook uit Vietnam! En kijk hij heeft de naam van ons land precies goed geschreven!’ Ik word mee getrokken om het aan haar vrienden te laten zien. ‘Ja, ik doe mee aan de Vierdaagse Sponsorloop en zamel geld in voor Vietnamese oorlogsslachtoffers!’ Zij weer: ‘Oh, gaaf hoor, goed van je, heel veel succes vandaag!’ Mijn laatste wandeldag dag kan niet meer stuk! En dit wordt dan ook de mooiste. Mijn voeten weten wat ze moeten doen en dat doen ze goed! ‘Het wordt niet erger’

heb ik ze verteld, alleen meer… Dus gewoon volhouden en dan komt het allemaal goed. Het welkom in Overasselt is weer grandioos en de eerste gladiolen worden hier uitgedeeld. Daarna heerste er op de dijk langs de Maas naar Malden een serene rust onder de wandelaars. Naast alle drukke muziek en aanmoedigingen is het dus ook hele stukken muisstil tijdens de Vierdaagse!. Erg indrukwekkend! Zodra ik weer in mijn eigen dorp Malden ben aangekomen, loop ik verder in een roes over de Via Gladiola. Overal tot en met de finish staan de toeschouwers rijendik om de wandelaars aan te moedigen. Je loopt hier op wolken en dat is pas echt genieten. Waauw! Wat een geweldige rijke ervaring om zo vier dagen onderweg te zijn. Mijn ‘kroontje’ is om 14.15 uur al binnen! En een recordbedrag met de Vierdaagse Sponsorloop voor de NSVL: ruim € 1.300! In totaal heeft de Vierdaagse Sponsorloop een flink bedrag opgeleverd.

In dit filmpje wordt symbolisch een cheque overhandigd aan de marsleider: https://www.youtube.com/watch?v=-F0Lr_lfOrk. En wat een geweldige support van alle mensen langs de route. Overal waar je loopt zie je mensen met een brede lach op het gezicht. En het mes snijdt zelfs aan ‘drie kanten’. En dát maakte nog de meeste indruk op mij en gaf me tranen in de ogen: heel veel bewoners van verpleeg- en verzorgingshuizen zitten langs de route en in het bijzonder de patiënten van het Radboudumc – die vanuit hun bed kunnen genieten – hadden een geweldige dag! Een groot feest vol verbroedering en zonder wanklanken. Zo heeft Hij het toch bedoeld?! Mijn dag kon al niet meer stuk schreef ik vanmorgen: nou dat is helemaal uitgekomen!