Breed wandelen

We vertrokken op Roze Woensdag 19 juli 2017 al om 5.45 uur op de fiets vanuit Malden naar De Wedren en toen was het al 19 graden! Dat zou wat beloven voor deze ‘Dag van Wijchen’. Gelukkig hadden we vandaag een vroege start en konden dus om 6.45 uur beginnen met deze roze dag. Door de brede straten in Altrade en Heijendaal waaiert het wandellegioen gelukkig al snel uit. Stukken beter dan gisteren, toen het parcours twee keer over de smalle Waalbrug ging en over de vermaledijde dijk naar Oosterhout. Dat was echt spitsroeden lopen. Nu komen we meteen in een goede tred en voor we het in de gaten hebben zijn we al bij Grootstal.

Omgekeerde bloembak

Direct na de brug bij Dukenburg hielden we onze eerste pauze voor koffie en een banaan. En hoe blij kan een mens dan zijn, als je 10 minuten op een ‘zwaarbevochten’ omgekeerde bloembak kunnen uitrusten! Zomaar aan de kant van de anders altijd zo drukke Van Boetbergweg met de langs razende auto’s. Nu was het gewoon gereserveerd voor alléén wandelaars. Dat is ook Vierdaagse!

Santiago de Compostela

Onderweg door Overasselt kwamen we Sjaak van der Worp tegen! We hebben samen met hem een paar kilometer opgelopen. En dat dan wel in zijn hoge tempo, zoals we dat van hem kennen. Wij hebben in 2013 met Sjaak en Joke Litjens onze tocht naar Santiago de Compostela gemaakt. Daar hebben we zeer goede herinneringen aan overgehouden! Voor ons was het een ervaring voor het leven. Met Sjaak hebben we weer bijgepraat over diverse diaconale acties waar hij en wij bij betrokken zijn. Mooi als je als 76-jarige je zo kunt blijven inzetten voor de medemens. Sjaak loopt al voor de 29ste keer met de Vierdaagse mee!

Tips

Vlak voor Alverna hebben we na deze snelwandeling even uitgerust bij de Olan wandelsport vereniging. Daar werd een aantal dames voorzien van goede tips van Nelleke over hulpmiddelen voor hun gezondheid. Weer mensen met een lach op het gezicht!

Ervaring

Via Alverna trokken we Wijchen in en zo belandden we weer op de militaire rustplaats. Gratis soep, Snelle Jelle, handje pinda’s, koffie, thee, soep en een zitplaats in de schaduw onder de camouflagenetten. Maar dan wel met helaas iets te ruige muziek voor onze senioren oren. Ook gratis, dat wel hè.

Waauw moment 1

Weer een stuk verder ging de route dwars door het centrum van Wijchen heen. Alle routes vandaag komen zoals gebruikelijk daar samen op het marktplein. Lopen doe je daar voor geen meter, maar wát heerst daar een fijne sfeer. Voetje voor voetje ging het verder. En door deze fantastische en indrukwekkende ervaringen vergeet je helemaal dat je ook nog die pijnlijke voeten hebt.

Chai

Aan het eind van het centrum in Wijchen komen we Hetty Falkenstein tegen die we kennen van het Museumpark Orientalis. Zij hoort bij de Israëlische verzorgingspost en natuurlijk gaan we even bij haar aan voor een bezoekje en een kort gesprek. Ze vertelde vol trots dat ze vanaf dit jaar het initiatief voor de post heeft kunnen overdragen aan de volgende generatie! Menachen Levin is het nieuwe ‘opperhoofd’ geworden. Hij is meteen zeer geïnteresseerd in de chai die Nelleke aan haar ketting draagt. Zij vertelt daarop dat zij het ‘leven’ (=betekenis van de chai) van mij heeft gekregen toen ik haar in Jeruzalem aan het eind van de Via Dolorosa op een openbaar terras ten huwelijk vroeg. Steeds weer een mooi verhaal om te vertellen! We werden getrakteerd op een heerlijke smoothy en vervolgden daarna onze wandeling.

Nostalgie

Het echte Nijmeegse draaiorgel ‘De Korsikaan’ met zijn karakteristieke geluid staat ook weer langs de route opgesteld. Het volume deed wel een beetje onder voor de rijkelijk aanwezige elektronische muziek. Die geluidsboxen wedijverden met elkaar om de grootste productie van decibellen.

Vietnamese vlag van voor 1975

Onderweg stellen dit jaar verrassend veel wandelaars vragen over onze Vietnamese vlag van vóór 1975 die we meedragen en onze Sponsorloopactie voor de NSVL. We leggen het graag steeds opnieuw uit hoe we het weeshuis in Vietnam financieel ondersteunen! Later in de middag is er zelfs een kort filmopname gemaakt door een lokale omroep van de Vietnamese vlag en ons affiche voor de Sponsorloop. Ben benieuwd in welk programma we dat nog eens terugzien.

Netwerk

Op weg naar Beuningen waren Lilian van Bernebeek en Irma geposteerd aan het begin van de Wilhelminalaan voor een warm welkom. De locatiebepaling via WhatsApp blijkt heel handig en is iets preciezer dan de Vierdaagse 4Follower-app. Dus we hadden elkaar zó gevonden. Aan het eind van de Wilhelminalaan was de verzorgingspost van de KWBN. Ook hier een heerlijke smoothy gehad, ook al moesten we voor die weinige milliliters wel in de brandende zon wachten in een schier onafzienbare wachtrij. Wat was het toen warm zeg… Nog een kilometer of 10 te gaan. Bij de broer van Nelleke in Beuningen even gepauzeerd en vervolgens de laatste 8 km naar De Wedren… Pfft… Het is wel een beetje heel erg warm vandaag! De ontvangst in het Waterkwartier maakte weer veel goed. Op een bankje gezeten om de schoen even opnieuw te strikken, kregen we een ijsbal (ballon met bevroren water) voor de verkoeling van de handen. Gouden tip!

Waauwmoment 2

De wandeldag loopt ten einde. Via de Waalkade gaan we weer stijl de Voerweg op, waar we Willemien Geboers treffen. En boven aan de Voerweg gekomen staat een koor van ruim 1.000 toeschouwers te zingen: ‘You never walk alone’. We krijgen allebei een brok in de keel. Waauw! En het houdt niet op. Vooral in de Hertogstraat en de Van Broekhuizenstraat krijgen de wandelaars een fantastisch onthaal. De mensen in deze straten kleuren alles roze en wat een enthousiasme bij de mensen! Fantastisch! Alles mondt uiteindelijk uit in onze glorieuze aankomst op De Wedren om 16.30 uur. Wat een verbroederend feest! Top! Na het afmelden en ophalen van de startkaart voor donderdag, kwamen we Marijn van Gelder tegen die in 2012 voor het eerst samen met Xuan Nguyen en Marieke van den Broeke voor de NSVL meedeed aan de VierdaagseSponsorloop. Daar ligt de kiem van onze succesvolle Sponsoractie.

Oei… Auw…

Ik deed thuis de schoenen weer uit… blaren! Wat miste ik toen onze privézuster Kiki. Zeker nu het Rode Kruis in Malden is gesloten. Daarom moest ik alsnog naar Beuningen toe voor de blarenprikpoli. In Beuningen kwam een oude bekende naar mij toe: Mark Dodemont. Hij werkt bij de blarenpoli van het Rode Kruis en hij heeft het druk vandaag. Het was ook voor mijn voeten een zware dag: drie blaren waaronder een grote bloedblaar onder mijn rechterhak. Door hun deskundige hulp hebben zij mij gelukkig weer helemaal opgelapt. Want doorlopen voor de VierdaagseSponsorloop is eigenlijk de enige optie.

Sponsor erbij!

Bij thuiskomst keek ik nog even naar mijn e-mail. En wat blijkt: vandaag is er alweer een sponsor bijgekomen! Want ook al genieten Nelleke en ik heel erg van deze geweldige ervaringen onderweg, we doen natuurlijk ook mee aan de VierdaagseSponsorloop! Vrijdag hoor je hoeveel deze actie dit zesde jaar heeft opgeleverd voor de NSVL, in het bijzonder voor alle kinderen in het weeshuis ‘Mai An Tinh Thuong’ in Vietnam.